Ja, ja. Het is altijd weer een mooi gezicht als de koeien voor het eerst in dit voorjaar de wei in dartelen. Onze koeien maken voor het verse gras graag een hele wandeling. Na de eerste meters uit de stal gerend te hebben zijn de dames bij de Tiendweg als iets rustiger. Maar nog steeds lopen de koeien in een vrolijk tempo door. ‘Vers gras’ hoor ik een zwartbonte dame mompelen. ‘Ik mot nie de laatste zijn’ zie ik de volgende dame bijna denken. ‘Wat hebben wij het getroffen met onze bazen’ fluistert bruine Roza bij Maaike in haar oor. De laatste koe, Freekje om precies te zijn, loeit opgewekt naar boer Bram: ‘Last but not least!’
